An end has a start: Sri Lanka !
Door: Peter & Karlijn
Blijf op de hoogte en volg Peter en Karlijn
09 Januari 2011 | Sri Lanka, Mirissa South
Hallo allemaal !!
Eindelijk, het is zover: de reis is begonnen ! Inmiddels zijn we ruim een week onderweg. Maar elk verhaal heeft een begin. Zo ook dit verhaal.
Op vrijdag 31 december kwamen we aan op Bandaranaike Airport, vlakbij Colombo. De bekende warme, tropische deken bedekte ons direct toen we het vliegveld verlieten. Een prettig, herkenbaar gevoel.... Ons plan om direct naar het Zuiden (lees: strand) door te stomen bleek wat overmoedig. Amper geslapen, doodmoe en toch wel onder de indruk van het gigantische temperatuurverschil (zo'n 30-35 graden) deed ons besluiten eerst twee nachten in de kustplaats Negombo (vlak bij vliegveld) te verblijven. Geen supermooi strand, eenvoudige kamer bij zeer vriendelijke mensen, maar wel direct middenin het Srilankaanse leven.....heeeerlijk !
Na een bovenmodaal grote fles bier, gebakken eieren en een middagdutje gingen we 's avonds op pad. Dat betekent hier: een terras zoeken om lekker de warmte te voelen, de geuren op te snuiven, mensen kijken en wat eten en drinken......een niet gering geluksgevoel bekroop ons al snel...wauw...koude rillingen.. 's Avonds, oudejaarsavond, heerlijk spicy (peperrrr) gegeten, met 'n ietwat aangeschoten, oudere Engelse dame (samen met jongere man, nog meer dronken) merkwaardig gesprek gevoerd en vervolgens, samen met de ook op het terras aanwezige Roel uit Warmenhuizen (alleen op reis, heerlijke authentieke, nuchtere Noordhollander) vlak voor 12 uur naar de openlucht kerkdienst gelopen (veel katholieken, naast Boeddhisten, in Sri Lanka. Met dank aan de Portugezen, die rond 1500 n.C. al doorhadden dat Sri Lanka een paradijs in de tropen was. En is), alwaar bijna de gehele lokale bevolking zich verzamelde. Fascinerend !! Van buiten het hek gadegeslagen. Ook wat vuurwerk, maar niet als in Nederland. Daarna naar een luxe hotel aan het strand met z'n drieen, waar een wat merkwaardig feest met disco plaatsvond, naast het zwembad (20 meter van de zee. Tsja). Heel leuk, alleen rond 1 uur, ploep, muziek uit, terwijl dansvloer vol (nou ja, vol...) stond. Einde feest. Bier was echter nog niet op. Dus we bleven nog even.
We namen afscheid van Roel, en na zaterdag een rustdag te hebben gehouden (terrasje aan het strand, konden we alvast wennen aan het goede ritme) vertrokken we zondag met tuktuk, vervolgens propvolle bus naar Colombo, waar we in een (naar later leek slechts tijdelijk lege) bus, naar het Zuiden vertrokken: Zon ! Zee ! Strand ! Enfin, behoeft geen verdere uitleg. Bus werd voller en voller, maar we zaten lekker vooraan, heerlijk alles in ons op te nemen. De weg loopt pal langs de kust, dus we zagen al direct de zee. Langs Hikkaduwa, waar Peter bijzondere herinneringen aan heeft, van zo'n 10 jaar geleden. Moest even slikken. Heb zelden zoveel warmte en lieve mensen ontmoet als daar, 10 jaar geleden.....
Rond 4 uur 's middags, na een rit van totaal zo'n 4,5 uur, kwamen we bij de eindbestemming: Unawatuna. Was wat drukker en meer volgebouwd dan we dachten. En hoopten. Terrassen staken bijna over de branding uit. Men heeft niet veel geleerd van de Tsunami, in dat opzicht... We vonden een bungalowtje, net achter strand en wat gebouwen. Voelde niet heel erg goed. Bleek later ook terecht. Slot van voordeur was kapot, viel uit mekaar als een bouwpakket, en dit werd opgelost met....plakband ! Toen we dit 's avonds, na strand te hebben verkend, bij terugkomst in halfdonker zagen, en ons op dat moment beseften dat het toch echt een unheimische plek bleek... (kamer was beetje erg groot, allemaal beton, halfdonker...bah), stelden we vast dat ons gevoel vooraf klopte. En als we een ding inmiddels hebben geleerd op reis: volg je gevoel. Niet goed: dan niet doen. En we gingen onze aanbetaling terugvragen. Het was inmiddels echter al 8 uur en...stromende regen ! Alsof je door een watermuur heenliep. Bovendien bleken ineens de meeste kamers ruim boven onze streefprijs te liggen... Uiteindelijk een iets duurdere maar heerlijke kamer gevonden. Van de opluchting zijn we maar direct gaan ervaren hoe die grote flessen Lion-beer ook al weer smaakten. Goed !
's Ochtends werden we door veel, vreemd en hard geluid gewekt. Hadden we gisteren soms ingecheckt in het Tropisch vogelpaviljoen in Artis ? Nee toch ? Was wel wat gewend, maar wat we nu allemaal voor exotische volgels hoorden...fantastisch ! DIT is Sri Lanka, de tropische zone !
We wisten al dat we hier niet langer wilden blijven, in Unawatuna. Te druk, te duur, teveel luxetenten. Niet de goede " vibe". Kortom: we vertrokken naar de plaats die we vooraf ook eigenlijk voor ogen hadden: Mirissa !! Zo'n 20 km verder. Eerst met tuktuk naar Galle, om te pinnen. Lukte na drie keer nog steeds niet...wat nu ? Paniek !! Bleek dat we combinatie pinpas-pincode hadden verwisseld...pfoeh. Uiteindelijk toch maar de goede pincode genomen en prompt kwam, als een grote waaier een hele stapel muffe, oude biljetten uit het luik van de pinautomaat rollen. Op naar Mirissa ! Weer een volle, ronkende bus. In Mirissa bleken veel plekken vol, maar uiteindelijk vonden we een kamer die wel errug povertjes was, maar wel schoon. Dachten we. En goedkoop. Op naar het strand... Allejezus wat een mooi, idyllisch en schoon strand ! Volop wavesurfers, van hout en palmbladeren gefabriceerde strandtentjes, een prachtige baai met rechts een rots vol palmbomen en ander tropisch (hard)hout en links een klein schiereiland. Daartussenin een prachtig strand. We hadden niet de minste twijfel dat een verblijf van 'n dag of 10 best te overleven zou zijn alhier.
Na een verbluffend lekker avondmaal (10 gruwelijk grote ganalen met de heerlijkste kruiden, voetjes in het zachte warme zand, de zee voor ons) kwam echter de ontnuchtering: onze kamer bleek ook bewoond te worden door een flinke kolonie kakkerlakken. En verschillende kolonies mieren. Ze hadden waarschijnlijk krachtvoer gegeten, die kakkerlakken. Zonder overdrijven: zo groot als m'n wijsvinger. Per stuk. Bovendien bleek de wc niet te werken, stond de "fan" (proppelerventilator) die boven ons bed hing op neerstorten en was het bloedheet en erg klam. Na een wat moeizame nacht volgende dag rugzak gepakt, naar een terras gelopen voor koffie en daarna op zoek naar nieuwe kamer. We zaten vlak bij 't rechteruiteinde van de baai en rechts van dat terras, het laatste stuk van 't strand, bleek een prachtige tuin met een tiental heeeeerlijke kamers met veranda te zijn. Zo mooi, zo..... eh ja .... paradijselijk (niet om de ogen uit te steken, maar ik kan soms niet om dit woord heen...neem het ons niet kwalijk) ! Wat duurder dan gepland, wederom, maar we hadden besloten dat 't wel mooi was zo. Dan maar even wat meer uitgeven. We wilden heel graag even lekker een plek om bij te komen, tot rust te komen en van het strandleven genieten.
En daar zitten we dus nog steeds, al vijf nachten en nog vijf te gaan. Yeah ! Half pension (kennen ze hier dus ook) dus we kunnen in de tuin, met zicht op de wavesurfers en bijbehorende golven, palmbos en links het strand en voor ons zo'n 10.000 km zee (tot aan zuidpool), 's ochtends genieten van een ontbijt met sterke koffie en vers (en met vers bedoel ik kakelvers !) fruit. Ook 's avonds heerlijk eten (Srilankaanse curry 's middags alvast bestellen) en voor de rest...moet ik dat eigenlijk uitleggen ? Jullie kunnen het wel raden. Probeer maar.
Nou, tot zover de eerste belevenissen ! Over vijf dagen, vrijdag, gaat de reis verder. Mogelijk via Tissa naar Ella (zoek maar op) in het binnenland (thee !) en verder... zien we wel (Op de planning: Kandy en Anuradhapura) !
We houden jullie binnenkort weer op de hoogte ! Hier verder alles ok en tot het volgende bericht !
Groet en liefs,
Karlijn en Peter
Eindelijk, het is zover: de reis is begonnen ! Inmiddels zijn we ruim een week onderweg. Maar elk verhaal heeft een begin. Zo ook dit verhaal.
Op vrijdag 31 december kwamen we aan op Bandaranaike Airport, vlakbij Colombo. De bekende warme, tropische deken bedekte ons direct toen we het vliegveld verlieten. Een prettig, herkenbaar gevoel.... Ons plan om direct naar het Zuiden (lees: strand) door te stomen bleek wat overmoedig. Amper geslapen, doodmoe en toch wel onder de indruk van het gigantische temperatuurverschil (zo'n 30-35 graden) deed ons besluiten eerst twee nachten in de kustplaats Negombo (vlak bij vliegveld) te verblijven. Geen supermooi strand, eenvoudige kamer bij zeer vriendelijke mensen, maar wel direct middenin het Srilankaanse leven.....heeeerlijk !
Na een bovenmodaal grote fles bier, gebakken eieren en een middagdutje gingen we 's avonds op pad. Dat betekent hier: een terras zoeken om lekker de warmte te voelen, de geuren op te snuiven, mensen kijken en wat eten en drinken......een niet gering geluksgevoel bekroop ons al snel...wauw...koude rillingen.. 's Avonds, oudejaarsavond, heerlijk spicy (peperrrr) gegeten, met 'n ietwat aangeschoten, oudere Engelse dame (samen met jongere man, nog meer dronken) merkwaardig gesprek gevoerd en vervolgens, samen met de ook op het terras aanwezige Roel uit Warmenhuizen (alleen op reis, heerlijke authentieke, nuchtere Noordhollander) vlak voor 12 uur naar de openlucht kerkdienst gelopen (veel katholieken, naast Boeddhisten, in Sri Lanka. Met dank aan de Portugezen, die rond 1500 n.C. al doorhadden dat Sri Lanka een paradijs in de tropen was. En is), alwaar bijna de gehele lokale bevolking zich verzamelde. Fascinerend !! Van buiten het hek gadegeslagen. Ook wat vuurwerk, maar niet als in Nederland. Daarna naar een luxe hotel aan het strand met z'n drieen, waar een wat merkwaardig feest met disco plaatsvond, naast het zwembad (20 meter van de zee. Tsja). Heel leuk, alleen rond 1 uur, ploep, muziek uit, terwijl dansvloer vol (nou ja, vol...) stond. Einde feest. Bier was echter nog niet op. Dus we bleven nog even.
We namen afscheid van Roel, en na zaterdag een rustdag te hebben gehouden (terrasje aan het strand, konden we alvast wennen aan het goede ritme) vertrokken we zondag met tuktuk, vervolgens propvolle bus naar Colombo, waar we in een (naar later leek slechts tijdelijk lege) bus, naar het Zuiden vertrokken: Zon ! Zee ! Strand ! Enfin, behoeft geen verdere uitleg. Bus werd voller en voller, maar we zaten lekker vooraan, heerlijk alles in ons op te nemen. De weg loopt pal langs de kust, dus we zagen al direct de zee. Langs Hikkaduwa, waar Peter bijzondere herinneringen aan heeft, van zo'n 10 jaar geleden. Moest even slikken. Heb zelden zoveel warmte en lieve mensen ontmoet als daar, 10 jaar geleden.....
Rond 4 uur 's middags, na een rit van totaal zo'n 4,5 uur, kwamen we bij de eindbestemming: Unawatuna. Was wat drukker en meer volgebouwd dan we dachten. En hoopten. Terrassen staken bijna over de branding uit. Men heeft niet veel geleerd van de Tsunami, in dat opzicht... We vonden een bungalowtje, net achter strand en wat gebouwen. Voelde niet heel erg goed. Bleek later ook terecht. Slot van voordeur was kapot, viel uit mekaar als een bouwpakket, en dit werd opgelost met....plakband ! Toen we dit 's avonds, na strand te hebben verkend, bij terugkomst in halfdonker zagen, en ons op dat moment beseften dat het toch echt een unheimische plek bleek... (kamer was beetje erg groot, allemaal beton, halfdonker...bah), stelden we vast dat ons gevoel vooraf klopte. En als we een ding inmiddels hebben geleerd op reis: volg je gevoel. Niet goed: dan niet doen. En we gingen onze aanbetaling terugvragen. Het was inmiddels echter al 8 uur en...stromende regen ! Alsof je door een watermuur heenliep. Bovendien bleken ineens de meeste kamers ruim boven onze streefprijs te liggen... Uiteindelijk een iets duurdere maar heerlijke kamer gevonden. Van de opluchting zijn we maar direct gaan ervaren hoe die grote flessen Lion-beer ook al weer smaakten. Goed !
's Ochtends werden we door veel, vreemd en hard geluid gewekt. Hadden we gisteren soms ingecheckt in het Tropisch vogelpaviljoen in Artis ? Nee toch ? Was wel wat gewend, maar wat we nu allemaal voor exotische volgels hoorden...fantastisch ! DIT is Sri Lanka, de tropische zone !
We wisten al dat we hier niet langer wilden blijven, in Unawatuna. Te druk, te duur, teveel luxetenten. Niet de goede " vibe". Kortom: we vertrokken naar de plaats die we vooraf ook eigenlijk voor ogen hadden: Mirissa !! Zo'n 20 km verder. Eerst met tuktuk naar Galle, om te pinnen. Lukte na drie keer nog steeds niet...wat nu ? Paniek !! Bleek dat we combinatie pinpas-pincode hadden verwisseld...pfoeh. Uiteindelijk toch maar de goede pincode genomen en prompt kwam, als een grote waaier een hele stapel muffe, oude biljetten uit het luik van de pinautomaat rollen. Op naar Mirissa ! Weer een volle, ronkende bus. In Mirissa bleken veel plekken vol, maar uiteindelijk vonden we een kamer die wel errug povertjes was, maar wel schoon. Dachten we. En goedkoop. Op naar het strand... Allejezus wat een mooi, idyllisch en schoon strand ! Volop wavesurfers, van hout en palmbladeren gefabriceerde strandtentjes, een prachtige baai met rechts een rots vol palmbomen en ander tropisch (hard)hout en links een klein schiereiland. Daartussenin een prachtig strand. We hadden niet de minste twijfel dat een verblijf van 'n dag of 10 best te overleven zou zijn alhier.
Na een verbluffend lekker avondmaal (10 gruwelijk grote ganalen met de heerlijkste kruiden, voetjes in het zachte warme zand, de zee voor ons) kwam echter de ontnuchtering: onze kamer bleek ook bewoond te worden door een flinke kolonie kakkerlakken. En verschillende kolonies mieren. Ze hadden waarschijnlijk krachtvoer gegeten, die kakkerlakken. Zonder overdrijven: zo groot als m'n wijsvinger. Per stuk. Bovendien bleek de wc niet te werken, stond de "fan" (proppelerventilator) die boven ons bed hing op neerstorten en was het bloedheet en erg klam. Na een wat moeizame nacht volgende dag rugzak gepakt, naar een terras gelopen voor koffie en daarna op zoek naar nieuwe kamer. We zaten vlak bij 't rechteruiteinde van de baai en rechts van dat terras, het laatste stuk van 't strand, bleek een prachtige tuin met een tiental heeeeerlijke kamers met veranda te zijn. Zo mooi, zo..... eh ja .... paradijselijk (niet om de ogen uit te steken, maar ik kan soms niet om dit woord heen...neem het ons niet kwalijk) ! Wat duurder dan gepland, wederom, maar we hadden besloten dat 't wel mooi was zo. Dan maar even wat meer uitgeven. We wilden heel graag even lekker een plek om bij te komen, tot rust te komen en van het strandleven genieten.
En daar zitten we dus nog steeds, al vijf nachten en nog vijf te gaan. Yeah ! Half pension (kennen ze hier dus ook) dus we kunnen in de tuin, met zicht op de wavesurfers en bijbehorende golven, palmbos en links het strand en voor ons zo'n 10.000 km zee (tot aan zuidpool), 's ochtends genieten van een ontbijt met sterke koffie en vers (en met vers bedoel ik kakelvers !) fruit. Ook 's avonds heerlijk eten (Srilankaanse curry 's middags alvast bestellen) en voor de rest...moet ik dat eigenlijk uitleggen ? Jullie kunnen het wel raden. Probeer maar.
Nou, tot zover de eerste belevenissen ! Over vijf dagen, vrijdag, gaat de reis verder. Mogelijk via Tissa naar Ella (zoek maar op) in het binnenland (thee !) en verder... zien we wel (Op de planning: Kandy en Anuradhapura) !
We houden jullie binnenkort weer op de hoogte ! Hier verder alles ok en tot het volgende bericht !
Groet en liefs,
Karlijn en Peter
-
09 Januari 2011 - 10:40
Jenny Lobregt:
dank voor je beeldende verhaal. ik geniet en gruwel mee met jullie belevenissen. wij arme sloebers doen het wel met ons kille kikkerlandje.
have a nice time en wacht met spanning volegnde verslag af. groet. -
09 Januari 2011 - 10:57
Suus:
Lieve Karlijn & Peter,
WAUW wat een mooi verslag...zo beeldend net of ik er zelf ben!
Heerlijk om te lezen en wat voel ik mij nu burgelijk ...Mexico is de meest verre bestemming van mij !!!
Lekker genieten en ik kijk uit naar het volgende verslag! Liefs uit Heiloo,Suus & Ko! -
09 Januari 2011 - 13:30
Michiel:
Hela, heerlijk om te lezen! Wat een mooie ervaring weer. Kijk ernaar uit om dit gevoel weer op te zoeken en het vliegtuig te nemen naar Chersonisos. Daar zitten jullie toch? Anyway, geef het toe, n bietje jaloers ben ik wel hoor. Mooie reizen, curries, duiken en zonsondergangen voor jullie. liefs, M. -
09 Januari 2011 - 14:07
Karen:
HA, HA, HA, HA!!! Hard en lang ('t is zo makkelijk) gelachen om het plakband!!!
Wat een heerlijke zinnen allemaal.... Ook die wennen na al die jaren:)!! Hoewel???
Dag schatten, geniet lekker door!!
Dikke kus!
-
09 Januari 2011 - 14:44
Tante Hetty:
Lieve Karlijn en Peter
Allereerst wens ik jullie een geweldig 2011, het is in elk goed begonnen om in het mooie Sri Lanka te zijn. Wat een mooi land en zulke lieve mensen. Ik heb er ook mooie herinneringen aan, ben er twee keer geweest.
Wij zijn toen ook een paar dagen naar de theeplantages geweest, ik denk dat dat in Nuwara Eliya was.
Ik heb genoten van het reisverslag. en blijf jullie met plezier volgen op deze mooie reis. Olifanten komen jullie ook nog wel tegen, en niet te vergeten al die prachtige boeddha`s langs de weg. en s`morgens vroeg de monniken als ze naar de tempel gaan.
Karlijn en Peter hele fijne reis en tot het volgende verslag. Groetjes Tante Hetty -
09 Januari 2011 - 15:29
Ineke En Sjaak:
HOi wereldreizigers,
Wat zijn het weer mooie verhalen !
Met veel plezier lezen wij alles !Wij kwamen net thuis en ben meteen gaan kijken of er berichten waren!Binnenkort zal ik weer het een en ander vragen en vertellen .Heel veel plezier en wees voorzichtig !!!!!!!!!!
Groetjes -
09 Januari 2011 - 18:16
Karel Enzo:
Het leest weer helemaal super. paar kleine aanloopprobleempjes gehad en het is dus drukker en duurder geworden dan jullie vorige bezoek. Eigen schuld moeten jullie er maar niet zoveel reklame voor maken.
Groetjes namens ons allen -
09 Januari 2011 - 19:44
Kiki:
Aloha Karlijn en Peter!
Nog amper 2 weken geleden hebben we elkaar gedag gezegd, en je zit alweer midden in het avontuur! Geweldig, zo kan het leven dus ook zijn! Ik zie het helemaal voor me en ben ook helemaal niet jaloers!(...) Jullie schrijven het leuk, ik blijf jullie volgen! Geniet ze en goede reis! X Kiki -
10 Januari 2011 - 10:55
Baardje:
Wel na het krabben van de raampies van de auto ben ik achter de laptop gekropen een hen net jullie verslag gelezen. Oh jaloers. Heerlijk om te lezen dat jullie genieten ook al gaat het niet helemaal zoals jullie geplant hadden. But as you both know! That's the charme of travelling. -
10 Januari 2011 - 11:00
Baardje:
Ik was nog niet klaar, maar mijn reactie werd al verstuurd! Wat mij nog rest is: Beetje laat maar het mag nog! Een waanzinnig reislustig 2011! Lieve zoenen van die kale Baard!!!!
xxxxx -
10 Januari 2011 - 11:51
Raphael:
Heyyyyyyyyy Hoeizzzieeee???? Haha
Genieten die verhalen man, ga alsjeblieft ermee door!
Om 't op z'n Albert's te zeggen: "Joa man, ik vinnut leuk om te hore al die verhale, maar ik mot dr selluf niet aan denke man, in die viese gore landen met die stinkende riole en mense en overal kakkerlakke getverdemme! Moar jah, Peet die vin dat leuk he."
Ik ben hier zondagnacht weer papa geworden van een heel leuk mannetje. Jules noem we hem.
Groeten Raphael -
10 Januari 2011 - 15:45
B. J. Van Etten:
Ik heb zo juist Ulieden URL, van Pappa
ontvangen en nu kan ik Ook de reis volegen.
M. Vr. Gr.
B. J. Van Vancouver Canada
PS Goede Reis toegewenst B. J. -
10 Januari 2011 - 20:57
Gerard:
Tsja, probeer dat verhaal maar eens te overtreffen met de belevenissen in het Funenpark. Toch hebben we het hier ook errug goed! Een heel goed 2011 en heel veel plezier tijdens jullie reis! -
16 Januari 2011 - 01:30
BJ:
Hoi guys ik hoop dat Ulieden, Fun in het park hebben,,
Ik kijk uit naar het volgende verhaal
Groeten BJ -
16 Januari 2011 - 11:31
Marijke En Guus:
lieve Karlijn en Peter
Reisverslag gevonden, kan zo een vervolg verhaal tov 2007 worden. "biertje, borreltje, wijntje" wordt traditie. reis maar lekker verder, ervaar en geniet en blijf attent op de omgeving en elkaar.
liefs papa Guus en mama Marijke -
16 Januari 2011 - 13:27
Piekel & Wendy:
Wowh...........!!!!! :-)
De wereld is een boek. Wie niet reist, leest enkel één bladzijde.
Have fun and take the long way home !!! -
16 Januari 2011 - 15:39
Sjoerd:
Ha Peter en Karlijn,
wat klinkt dat heerlijk!!!
geniet (nog even... 5 maandjes) zo door!!
Sjoerd, Lonneke, Stijn en Fieke -
24 Januari 2011 - 05:06
B.J.:
Hoe gaat het??? Heb ik het good, het lijk well of er is niets, nix geen nieuws meer op de waar bent U???? -
24 Januari 2011 - 12:31
Madoc:
Ha Karlijn en Peter,
Ben erg benieuwd naar jullie vervolg avonturen!
Groetjes, Madoc -
25 Januari 2011 - 11:02
Herman De Bree:
Ik voel een tikkie jaloersheid opkomen... ;o)
Geniet er lekker van. Ik genoot van jullie verslag.
Groetjes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
